تمام زندگیم را دلتنگی پر کرده است دلتنگی از کسی که دوستش دارم و عمیقترین دردها و رنجهای عالم را در رگهایم جاری کرد

دلتنگی برای کسی که فرصت اندکی برای خواستنش و برای داشتنش داشتم

دلتنگی از مرزهایی که دورم کشیدند و مرا وادار کردند به دست خویش از کسی که دوستش دارم دل بکنم

در این دنیا دوست داشتن گناه است حق من نیست به آتش گناهی که عشق در آن سهمی داشت مرا بسوزانند

رنجی آنچنان زندگی مرا پر کرده،آنچنان دستهای مرا از پشت بسته،آنچنان قدمهای مرا زنجیر کرده که نفسهایم نیز از میان زنجیرها به درد عبور میکنند

دوست داشتن تو چنان تاوان سنگینی داشت که برای همه عمر باید آنرا بپردازم

ومن این تاوان سنگین را با جان و دل پذیرا شدم

همه عمر داغ دوست داشتن تو بر پیشانی و دلم نشسته است و مرا میسوزاند

آنقدر دلتنگ دوری تو هستم،آنقدر دلتنگ سرنوشت خویشم،آنقدر دل آزرده عشق تو هستم که همه هستیم را تنهایی پر کرده

به خود نگاه میکنم که لبهایم از اندوه او میلرزد،به او نگاه میکنم که چشمهایش در عمق سیاهی میخندید و دنیایم را ستاره باران میکرد

به او که باورش کردم و دل به او باختم به او که دلم میخواهد در آغوشش چشمهایم را بر هم بگذارم و هرگز،هرگز به روی دنیا بازشان نکنم

به او که تکه ایی از قلب مرا با خود برد و دوری از او حسرتی عمیق به قلبم آویخت

به او که مرزهای سرنوشت سالها پیش دوریش را از من رقم زده است

سراسر زندگیم را اندوهی پرکرده که روزها و ماهها از این سال به سال دیگر آنها را با خود میکشم و میدانم زمان،شاید زمان داغ مرا بهبود بخشد

"ولی هرگز فراموش نخواهم کرد که از پشت دیوار شیشه ایی نگاهت چگونه عمق وجودم را لرزاندی