پس از مرگ ، بر گورم بیا ، مبادا از گورستان خاموش شهر وحشت کنی ، آنجا در زیر خاک قلبی آرام خفته است ، آنجا چشمانی در انتظار تو بیهوده نهفته است ، آنجا اشک واحساس با هم آمیخته است ، پس از مرگ من اگر کسی را دیدی که شبیه من بود مرا به یاد بیاور ، اگر شمعی را دیدی به یاد من باش ، اگر ترانه ای سرودی که زیبا و غم انگیز بود به یاد من آن را زمزمه کن ،  آری زیبایم پس از مرگ بر گورم بیا ، و علفهای هرز را از گورم دور کن ، خاک سرد گورم را بر سینه ات بفشار که قلب من تپش قلب تو را احساس خواهد کرد.با تمام وجودم دوستت دارم ای نازنینم

نوشته شده در یکشنبه 90/12/28ساعت 8:25 عصر توسط bihamsafar نظرات ( ) | |