چه‌قدر خوب است
که صبح بیدار شوی
به تنهایی
و مجبور نباشی به کسی بگویی
دوست‌اش داری
وقتی دوست‌ا‌ش نداری
دیگر.

«ریچارد براتیگان»

گاهی برای کنار زدن بختک افتاده بر سینه‌ات، باید از خیلی چیزها بگذری. پشت شکسته شدن بغض‌های کهنه، آرامش و سبکی نیست همیشه؛ وقتی می‌شکنند، تازه آوار می‌شوند روی سر تو و چیزهایی که زمانی دوست‌شان داشته‌ای و آن‌قدر خراب می‌کنند و خراب می‌کنند و تلخی و شوری را روی صورت‌ات حک می‌کنند که دیگر هیچ چیز نتواند مثل روز اول‌اش شود.
چه می‌شود کرد، بعضی داستان‌ها، این طور تمام می‌شوند... چه می‌شود کرد...

نوشته شده در یادداشت ثابت - جمعه 90/12/27ساعت 7:35 عصر توسط bihamsafar نظرات ( ) | |